INLEIDING FORUM DISCUSSIE
Drs. L.V. Vladàr, voorzitter forum.
Monseigneur, hoogeerwaarde grootmeester, hooggeleerde heren, zeer geachte dames en heren.
Ik zou gaarne eerst de achtergronden van dit forum met enkele woorden willen toelichten. In overeenstemming met de beginselen van de vrijmetselarij streven wij naar een harmonische samenleving. Dit symposium is een manifestatie van ons streven.
Wij zijn heel gelukkig met de aanwezigheid van hoge vertegenwoordigers van de rooms-katholieke kerk, het humanistisch verbond en de anthroposofische beweging, omdat zij met hun voordrachten bijgedragen hebben aan het doel van het symposium, namelijk duidelijk te maken, dat ook hun streven de bevordering van de harmonie in de samenleving voorstaat. Nu hebben onze sprekers aandacht besteed, niet aan wat ons van elkaar scheidt, maar wat ons aan elkaar bindt. Dit heb ik geschreven voordat ik hier naar toe kwam. Na goed geluisterd te hebben naar de inleidingen klopt dit niet helemaal, maar toch moeten wij leren met elkaar te leven en met elkaar te werken op basis van wederzijds respect, tolerantie en oprechtheid, zonder echter het besef van eigen verantwoordelijkheid te verliezen.
Wij zijn ons ervan bewust, dat niet alle geestelijke stromingen, die een belangrijke rol in onze samenleving vervullen, hier aanwezig zijn. Dat is bij de opening reeds gezegd. Door de beperkte omvang van het symposium was het niet mogelijk ze alle uit te nodigen. We moesten ergens mee beginnen. Wij hopen onze dialoog in de toekomst voort te zetten, ook als dat op een meer bescheiden, een kleinere schaal zal gebeuren als nu. Wij zijn ook altijd bereid tot een gesprek, mochten anderen daartoe het initiatief nemen.
Was het symposium nodig om ons doel te bereiken? Waarom nu en waarom hier? Dat zijn drie vragen. Wij zullen proberen deze vragen in het kort in omgekeerde volgorde te beantwoorden.
De Drie Verlichte Torens, de loge die haar tweede lustrum viert en die het initiatief om het symposium te houden heeft genomen, is een Tilburgse loge, en dat is het antwoord op de derde vraag.
In onze provincie, Noord Brabant, heerste vroeger een gemoedelijke, vreedzame rust. De geestelijke stromingen werden door één kerk en één politieke partij vertegenwoordigd. De normen en gedragsregels, wat mocht en wat niet mocht, waren duidelijk omschreven. Zij stonden vast en werden ook grotendeels geëerbiedigd. Ik kan het goed begrijpen dat vele Brabanders, vooral van mijn generatie met een zekere nostalgie aan deze tijden terugdenken, maar deze tijden zullen nooit terugkeren.
Er is veel om ons heen veranderd en deze veranderingen kwamen niet alleen van buitenaf, maar ook grotendeels door veranderingen van binnenuit. Dat heeft ook goede kanten. De Amerikaanse socioloog P. Lundis heeft gesteld, dat geen vooruitgang mogelijk is zonder veranderingen.
Ook een belangrijk punt van het regeringsprogramma, de sociale vernieuwing beoogt vooruitgang en impliceert veranderingen. Echter niet alle veranderingen betekenen vooruitgang, voegt Lundis voorzichtig aan zijn stelling toe. En dat weten wij al te goed, denkend aan toenemende kriminaliteit, druggebruik, vandalisme, etc. In 1969 hebben de Brabantse studenten hun universiteit, deze universiteit omgedoopt in Karl Marx Universiteit en die naam hebben zij, twee meter hoog met grote letters gekalkt boven de ingang. Dit was letterlijk en figuurlijk een teken aan de wand, dat er in Brabant iets aan het veranderen was en dat de oude instituties niet meer voldoende waren, om deze ontwikkelingen op te vangen, de dialoog aan te gaan en ze te helpen in goede banen te leiden. Naast de oude zijn nieuwe stromingen ontstaan, echter niet als oorzaak van deze veranderingen maar als gevolg hiervan en dat is het antwoord op de tweede vraag.
Door de ontwikkelingen van de laatste jaren zijn steeds nieuwe uitdagingen ontstaan en op deze uitdagingen moeten wij samen trachten een antwoord te vinden. Of wij daartoe in staat zijn, zal ook dit forum moeten bewijzen.
Bij deze wil ik u gaarne uitnodigen uw vragen te stellen, en ook wil ik de sprekers in de gelegenheid stellen, op elkaars referaten te reageren, maar gezien de tijd, zonder langdurige discussie en zonder te trachten, elkaar te overtuigen.
Dat zal toch niet lukken, en dat is tegelijkertijd ook het antwoord op de eerste vraag, die ik mij heb gesteld aan het begin.
[ Inhoud ] [ Volgende ]