DE TEMPEL VAN SALOMO
Flitsinstructie 15 April 2008
Symbolisch, allegorisch, staat de bouw van de tempel van koning Salomo voor de koninklijke kunst in onze ritus. Met de bouw werd begonnen in het vierde jaar van de regering van Salomo, 954 jaar v. Chr., en duurde zeven jaar. De tempel was lang en smal met zijn lengteas oost-west, ongeveer 30 m lang en 9 m breed, omgeven door ommuurde voorhoven. Aan de Oostzijde een trap van tien treden, die naar de ingang leidde. Buiten stonden aan weerszijden links de kolom Boaz en rechts de kolom Jachin. Zij stammen uit een traditie, waarin hiermee de zonnewendes plachten te worden bepaald. De kolommen vormden een noord-zuidas. Bij opgaande zon viel ooit op 21 juni de schaduw van de kolom J precies op het altaar en op 21 december die van de kolom B. Tevens gaf om 12 uur dan de zuidelijke passieve kolom B zijn schaduw op een bepaald punt op de noordelijke actieve kolom J. Verder belichtte op de beide equinoxen ( 21 maart en 21 september ) de opkomende zon precies de oostelijke zijde van het altaar, opgesteld in de oost-westlijn ( linea sacra ).
De priesters en de koning gingen naar binnen door een hoge met goud overtrokken deur. Door die deur kwam men in het voorportaal. Daarachter de grootste ruimte, het Heilige (, waarvan onze werkplaats een afgeleide, ) , waar het licht binnenviel door hooggelegen vensters, van binnen breed, van buiten smal, symboliserend, dat het ware licht van binnen naar buiten ging. De wanden waren bekleed met cederhout uit de Libanon en bedekt met bladgoud, zoals ook de andere vertrekken. De derde ruimte, het Heilige der Heiligen, lag op een verhoging, achter een voorhang, door een trap bereikbaar, eenmaal per jaar voor de Hogepriester. De ruimte had de vorm van een kubus. Hierin stond geen afgodsbeeld zoals elders gebruikelijk in die tijd, maar de Ark des Verbonds, een grote kist van acaciahout, van binnen bekleed met gouden platen en voorzien van vier ringen waardoor draagstokken gestoken konden worden. De Ark bevatte de beide stenen tafelen, waarin de Wet gegraveerd stond, die de grondslag vormde voor het verbond tussen Jahwe en Israël. Zij werd in een tentachtig heiligdom bewaard tijdens de omzwervingen van het Joodse volk en door koning David naar Jerusalem gebracht.
Door God was voorspeld aan Salomo, dat de tempel zo lang zou bestaan als koning en volk rechtschapen waren.
In 586 voor Chr. werd de tempel verwoest door Nebucadnezar om de identiteit van het volk te breken; tempelschatten en voornaamste burgers afgevoerd naar Babylon.
De tempel werd omstreeks 516 voor Chr. herbouwd door Zerubabel en voor het laatst gerestaureerd door Herodes. Deze tweede tempel werd in 70 na Chr. verwoest door Titus onder zijn vader Vespasianus, om de identiteit van het volk te breken; tempelschatten en een groot aantal burgers afgevoerd naar Rome en daar verkocht. Hiervan werd de bouw van het Colosseum bekostigd. Tempeldienst ingeruild voor spelen. Sindsdien wordt in Jeruzalem gerouwd aan de Klaagmuur, rest van de ommuring van de buitenste voorhof.
De tempel van Salomo leeft voort in de traditie van het Jodendom. Ook in het Christendom , o.a. in een brief van Paulus: Christus is de hoeksteen van het gebouw van gelovigen, dat groeit op de fundamenten van Apostelen en Profeten tot een heilige tempel in de Heer, waarop ook U meegebouwd wordt tot een woonstede van God in de geest.
Bij ons een imaginaire tempel van Salomo, waarbij het Oosten het Westen is geworden met de kolommen volgens de oude noord –zuid oriëntatie, maar binnen de werkplaats geplaatst.
Zonlicht vervangen door het licht van de Geest. Verbeelding met de mnemotechniek van het tableau en inrichting van de werkplaats. Allusieve rituelen, waarbij de tempelbouw de symbolische aanduiding is van onze levenstaak: in vrijheid werken aan onszelf en de buitenwereld, op weg naar de Middenkamer, in onderlinge verbondenheid. Elke dag proberen vrijheid en echt leven te veroveren. Vrijheid in de zin van twijfel, steeds weer jezelf ter discussie stellen, of wat je denkt en doet volgens jou het goede is.
Nu bijna 68 jaar geleden werden onze werkplaatsen verwoest om onze identiteit te breken; schatten afgevoerd, grootmeester gedeporteerd en omgekomen. Onze tempel van Salomo is echter onzichtbaar en kan slechts worden vernietigd door onverschilligheid gevolgd door vergetelheid.