 |
Jacob van Campen (Haarlem, 2 februari 1596 ~ Amersfoort, 13 september 1657) was een Nederlandse architect en kunstenaar uit de Gouden Eeuw. Hij stamde uit een welgestelde familie en bracht zijn jeugd door in zijn geboortestad Haarlem. Van Campen was van adel, hij was tevens heer van Randenbroek, en ging, vooral bij wijze van tijdverdrijf, schilderen.
In 1614 werd hij lid van het Sint-Lucasgilde. Na een verblijf in Italië van 1617 tot 1624 keerde hij terug naar Nederland. Van Campen werkte zowel als architect, kunstschilder en ontwerper van decoratie-programma’s, zoals voor het kerkorgel in Alkmaar. Zijn kunst had tegelijk ook een invloed op de beeldhouwkunst.
|
| |
Van Campen ontwierp behalve huizen en paleizen, ook een aantal kerken o.a. in Renswoude, Hooge Zwaluwe en de Nieuwe Kerk in Haarlem. Daarnaast ontwierp Van Campen poorten en torens, o.a. voor de Westerkerk en Nieuwe Kerk. Zijn schilderijen en wanddecoraties o.a. voor Paleis Huis ten Bosch zijn enigszins verwant met die van Paulus Bor, een van de oprichters van de Bentvueghels. Zijn bekendste werken zijn:
Het Coymanshuis op de Keizersgracht in 1625
Het Koninklijk Paleis, Amsterdam
Het Mauritshuis in Den Haag (1633)
De Schouwburg van Van Campen (1638)
Het paleis Noordeinde in Den Haag (1640)
|
Voor meer informatie ~ Kunstbus