Menu: >

L’Union Provinciale

Ontstaansgeschiedenis van L' Union Provinciale

Loge L' Union Provinciale is ontstaan uit een kring van vrijmetselaren die in 1772 haar wettige constitutiebrief heeft ontvangen. De kleuren van de loge zijn rood en groen.

Het is niet precies bekend wanneer de loge het huidige zegel is gaan voeren als haar beeldmerk, maar het is waarschijnlijk dat dit al vrij vanaf het begin het geval is geweest. De naam L' Union Provinciale is in het Frans, omdat het Frans in deze tijd een belangrijke voertaal was. De naam L' Union Provinciale is te verklaren vanuit de heersende sociale en economische omstandigheden. Er heeft in het verleden altijd een grote spanning bestaan tussen de stad Groningen en de Ommelanden. De Ommelanden werden verplicht om agrarische producten te verkopen op de markten in de stad en moesten belastingen afdragen. Er zijn dan ook regelmatig oorlogen gevoerd tussen de Jonkers uit de Ommelanden en het leger uit de stad Groningen. De wens om deze animositeit ten positieve te beïnvloeden spreekt uit de naam "De Provinciale Unie". De loge kent nog steeds zowel veel leden uit de stad en uit de rest van de provincie.

Deze oorsprong is ook te zien aan het zegel zelf. Hierop zijn twee maagden te zien, die van stad en die van de Ommelanden. De maagd van de stad heeft de sleutels van de stad in haar hand, de maagd van de provincie heeft het graan in haar hand dat de stad voedt. Op het zegel is verder een spreuk te zien: 'Major in Unione Nostra Salus'. Dit betekent: in eenheid is ons heil gegeven.

De begintijd van de loge verliep niet zonder problemen. De loge kwam achtereenvolgens bij elkaar op veel verschillende locaties en probeerde regelmatig zonder succes om een eigen gebouw te exploiteren. De exploitatie van een eigen gebouw werd vanaf 1871 permanent gerealiseerd met als eerste locatie het "Ommelanderhuis" aan de Schoolstraat in Groningen.

In 1915 verbleven in Groningen veel Engelse militairen die hier geïnterneerd waren. Onder hen bevonden zich veel vrijmetselaren. Deze militairen hebben in 1915 met behulp van L' Union Provinciale een eigen loge opgericht met als naam "Gastvrijheid".

Tijdens hun interneringsperiode werden de Engelse militairen zoveel mogelijk opgevangen door de Groningse bevolking. Zo ook de vrijmetselaren onder hen. Ze zochten contact met L' Union Provinciale en hebben hier veel gevisiteerd. Vanwege de taalbarrière en het feit dat de Nederlandse vrijmetselarij in vorm enigszins verschilt van de Engelse vrijmetselarij, is de wens ontstaan om een eigen loge op te richten. Deze loge werd in 1915 opgericht en functioneerde onder volmacht van de Nederlandse Grootloge. De loge Gastvrijheid werkte volgens het Engelse rituaal en maakt gebruik van de faciliteiten van L' Union Provinciale. De loge is na de internering in 1919 verplaatst naar Londen en bestaat nog steeds.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Nederlandse vrijmetselarij opgeheven door de Duitsers en werden goederen en archieven in beslag genomen. Tezamen met de loge archieven van andere Nederlandse loges werd het archief verplaatst naar Duitsland. Van veel loges zijn de archieven daarbij verloren gegaan, maar gelukkig is onder andere het archief van L' Union Provinciale bewaard gebleven en in 1946 terug gekomen naar Nederland. Het archief bevindt zich nu in het Rijksarchief en is toegankelijk na toestemming van de voorzittend meester van de loge.

Tijdens de bloeiperiode in de vijftiger jaren is het ledental van de loge gestaag gegroeid. Uiteindelijk zijn zo in Groningen vijf loges ontstaan. Behalve L' Union Provinciale: De Drieslag, Libra, In Tenebrix Lux en de Bouwketen. Sinds 1955 is het logegebouw ingebracht in de Groninger Vrijmetselaarsstichting. Sinds 1993 exploiteert de stichting een eigen gebouw op de hoek van de Turfsingel en de W.A. Scholtenstraat.