De Vrijmetselarij stoelt op de oudste beschavingsvormen en is afgeleid van de Britse bouwcorporaties uit de Middeleeuwen. De betekenis van de Vrijmetselarij als leerschool is over de gehele wereld enorm geweest. Daar bestaat genoeg literatuur over.
Een Vrijmetselaar die de Nederlander nog aanspreekt is Dr. Willem Drees ("Vadertje Drees"). Die werd in 1918 ingewijd in de Delftse loge "Silentium" en bleef tot 1933 actief in de Orde, o.m. als stenograaf van het Hoofdbestuur. Zijn ervaringen en het besef, in die tijd opgedaan, om iets te kunnen betekenen voor de samenleving vinden wij nu nog in zijn AOW. Om partij-politieke redenen moest hij in 1933 het lidmaatschap der Vrijmetselarij opgeven.
Dat de Vrijmetselarij bij bepaalde regeringsvormen niet wordt geapprecieerd blijkt uit het vermoorden van de Grootmeester H. van Tongeren in het concentratiekamp Sachsenhausen, het vermoorden van president Allende en het verbieden van de Vrijmetselarij in Nazi-Duitsland en communistisch Rusland ...
Het is niet alle loges gegeven personen van wereld-betekenis als lid te hebben. Dat is ook niet de bedoeling. De Vrijmetselarij wil een rustpunt zijn in een hectische wereld, een plaats waar men zichzelf kan zijn.
Wij leven in een verwarrende tijd, vol onvrede en onbestemde angstgevoelens. De samenleving lijkt te verloederen. Losgeslagen van oude ankers zijn wij niet meer bij machte om te gaan met het opbreken van vertrouwde zekerheden. Onrust en onbehagen zijn weggedrukt, innerlijke zekerheid en levensvreugde worden zelfs in Nepal of Khatmandu niet meer gevonden. Verdraagzaamheid wordt verplicht; wat in feite onaanvaardbaar is wordt geduld onder het mom van tolerantie. Persoonlijke opvattingen en eigen waarheden regeren, fundamentalisme viert hoogtij.
De Vrijmetselarij streeft naar de ontmoeting tussen mensen. De waarheid ontstaat óók in de dialoog, niet door het poneren van eigen stellingen, opvattingen en meningen. Juist toetsing aan de opvattingen van anderen kan ruimte scheppen, die nodig is om met fundamentele verschillen om te gaan. Verschillen zijn niet te ontkennen. Zij zijn een gegeven en daarbij het vertrekpunt bij elke toenadering.
In onze samenkomsten aanvaarden wij dat er een verschil is in karakter, etnische afkomst, geaardheid, talent, geloof, opvoeding en afkomst. Erkennen wij dat ieder mens zijn eigen ambities heeft. Onderscheid behoort tot de rijkdom van het mens zijn en van die rijkdom profiteren wij. Onze maatschappij met haar verscheidenheid in cultuur vraagt geduld en creativiteit bij het zoeken naar nieuwe vormen van sámen leven. De loge Sint Jan kent niet voor niets als kenmerken
zelfbewust, medemenselijk en warm,
waarmee aan maatschappelijke spanning kan worden voorbij gegaan. Het met elkaar zoeken naar de juiste weg, gebaseerd op oeroude normen en waarden, wordt ingegeven door de harde noodzaak juist nú het sámen leven inhoud te geven in de praktijk van alledag.
De loge wil zo een rustpunt bieden in deze hectische wereld en een houvast bieden voor een waardig samenleven, voor gerechtigheid, medemenselijkheid en waarheid. Waarin je jezelf kunt zijn ...
Toen de oermens zijn hersens leerde gebruiken werd hij creatief, inventief en ging hij fantaseren. Dat doen we nu nog, maar ook door de voortdurende drang naar méér, raken we gestressed. In de loge kun je leren de stress af te leggen, te vergeten. Daar zijn we allen gelijk. Daar vinden we vooral geestelijke ontspanning.