Symbolisch gezien beschouwt de vrijmetselaar zich als een ruwe steen. Door die steen te bewerken wordt hij inpasbaar in het bouwwerk waaraan de vrijmetselaar wil werken.
Hij bouwt aan een tempel, waarvoor de tempel van Salomo, het ideaaltypische model is, dat staat voor de tempel der Mensheid.
Een wereld waarin plaats is voor mededogen en saamhorigheid in een goed evenwicht met vrijheid en tolerantie.