De geschiedenis van Loge Wending in het kort.

In 1953 heeft loge Wending zich afgesplitst van de "moederloge" 'La Paix', die zelf twee eeuwen daarvoor was opgericht, in het jaar 1755.

De jaarlijkse traditionele, sfeervolle winterbijeenkomst, die wij in de Vrijmetselarij het "Winter St. Jan" noemen, werd reeds op 27 December 1952 bij bij één van de grondleggers van de nieuwe Loge thuis gevierd, samen met vijf broeders en hun echtgenotes. Dit bleek tegen het zere been van de overige broeders van Loge 'La Paix'. De bedoeling van de dissidente broeders was om de vrouwen van vrijmetselaren meer te betrekken bij de arbeid in maçonnieke sfeer, in het bijzonder tijdens het gezamenlijke Winter St Jan. Echter met één beperking, nl.: "...zonder nochthans haar kennis te doen nemen van onze ritualen". Op 6 januari 1953 meldden zich nog vier broeders aan.

Een van de oprichters schreef, terugblikkend in 1973: "Het binnenvoeren van de vrouw in de maçonnieke sfeer werd door de oprichters noodzakelijk geacht, opdat: "de echtgenoot, de man, de vrijmetselaar, volkomen vrij en ongehinderd de geestesrichting Vrijmetselarij zal kunnen beoefenen, en ook daarvan in zijn gezin zal kunnen getuigen." Volgens deze broeder, één van de oprichters dus lag in dit streven een van de diepste oorzaken voor de scheiding der geesten tussen de leden van La Paix en de groep dissidenten die later Loge Wending zouden oprichten

Op 10 januari 1953 werd een uitvoerige tekst geschreven over de gedragslijnen en werkmethode. Alle negen broeders kwamen bijeen, verdeelden onderling de functies, verzochten één van hen een embleem te maken en formuleerden een verzoekschrift aan het hoofdbestuur tot oprichting van een nieuwe loge. Op 27 maart werd over die nieuw te bedenken naam gediscussieerd en de naam 'Wending' werd aangenomen als zijnde 'kort en bondig'. Het oprichtingsverzoek werd naar de Orde ingezonden op 10 april 1953, met de naam Wending, en de onderscheidende kleur azuurblauw (die kleur wordt gebruikt voor het omzomen van het schootsvel en voor het lint van de draagpenning). Ter motivering werd de volgende verheven doelstelling gemeld:

"Bij voortduring te arbeiden aan het Grote Doel, in de ruimste zin, met steeds meer bewuster inzet van eigen aanleg en persoonlijkheid, aldus trachtende de Vrijmetselaarsidee het meeste te benaderen en passend te doen zijn in het tijdsbestel; de Loge moet zijn in het maatschappelijk leven, wat het hart is voor het menselijk lichaam: bouwend, stuwend, vernieuwend. Het leven, in de ruimste zin, moet zich afspiegelen in de Loge, de Loge moet zijn stempel drukken op het leven, in de ruimste zin. Het is daarom, dat de naam "Wending" is gekozen, typisch uitgedrukt in het gedicht van Garmt Stuiveling:

Daar is geen einde, daar is geen begin
Het enig zijnde is wisseling
Het enig blijvende is het steeds drijvende
stuwende rythme, dat alles wendt

 

Dát wenden wordt bedoeld."

De oprichting van Wending vond ondanks tegenstand uit 'La Paix' uiteindelijk toch plaats. Het formele besluit over de oprichting werd genomen tijdens de jaarvergadering van de Orde van Vrijmetselaren. Bij de stemming waren er 26 stemmen tegen, 13 blanco en 111 voor. Hiermee was de laatste hindernis genomen en stond niets de installatie van de Loge Wending op 22 juni 1953 meer in de weg.

Wilt u meer lezen over de geschiedenis van Wending, lees dan het het Jubileumboekje dat in 2003 ter gelegenheid van ons 50-jarig bestaan werd uitgegeven.
"Vrijmetselaarsloge Wending, 91953-2003) Amsterdam", door Prof. Dr. Thomas Herman Bianchi en Drs. Kees Kaldenbach.
Europese Bibliotheek, Zaltbommel. ISBN 90 288 3765 5.
Dit boekje is te bestellen bij de secretaris van Loge Wending, zie pagina Contact.