Bij de oprichting van Loge Wending vond men inspiratie in een gedicht van de dichter en latere Amsterdamse hoogleraar Nederlandse letterkunde, Garmt Stuiveling, (1907-1988).
Het gedicht staat in een bundel genaamd "Elementen", uitgegeven bij de Arbeiderspers in 1931. De bundel bestaat uit 3 delen en het bedoelde gedicht staat in het tweede deel, dat in zijn geheel "Wending" genoemd wordt.
Het gedicht is hiervoor al deels geciteerd maar we geven het nog eens weer om te zien of het ons nog iets meer over de ontstaansgeschiedenis van Wending kan vertellen.

WENDING

Daar is geen einde
Daar is geen begin
Het enig zijnde
Is wisseling

Het enig blijvende
Is het steeds drijvende
Stuwende ritme, dat alles wendt

Dat bloei en verderven gaan
Leven en sterven gaan
Enkel als beelden kent
Als spiegelbeelden in ruimte en tijd
Van zijn bewegende eeuwigheid

Daar is geen einde
En geen begin
Het enig zijnde
Is wisseling